***********స్పందన**********
నిశబ్ద కొలనులో కమలం వెన్నలతో విరబూసినట్లు
స్తబ్దమైన నా హ్రుదయం నీ ప్రేమతో వికసించినది
నీ మోము చూచిన సూర్యుడు పున్నమిరేయని మబ్బుల మాటున దాగినాడు
నీ కనులు చుచిన కలువభామ కలవరపడినది
నీ మటలు విన్న కోయిల మూగబోయినది
నీ నడక చుచిన రాజహంస తనహొయలు మరచి నిన్ను అనుసరించినది
నీ రాకతో ప్రకృతి మైమరచి వసంతమని భ్రమపడినది
నీవు లేనిచొ నా హృదయమున సాగరతరంగాల అలజడి
నీవు నీను కలిసిన జీవితం....
No comments:
Post a Comment